ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ.Π. ΗΛΙΑ ΚΛΑΠΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ Σ.τ.Ε. ΝΑ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ
16/6/2025
Εκφράζω την έντονη ανησυχία μου για την πρακτική της Oλομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας να γνωστοποιεί αποφάσεις και, μάλιστα, σε σημαντικότατα ζητήματα που αφορούν την τήρηση του Συντάγματος, με ανακοίνωση του Προέδρου του, στην οποία περιλαμβάνεται μόνο το κριθέν ζήτημα, το διατακτικό της απόφασης και η γνώμη της πλειοψηφίας, αποσιωπώντας παντελώς τη γνώμη της μειοψηφίας.
Εκφράζω τον προβληματισμό μου κατά πόσο η πρακτική αυτή είναι σύμφωνη τόσο με το νομοθετικό της έρεισμα (ν. 4786/2021), το οποίο αναφέρεται στη δημοσίευση του περιεχομένου της απόφασης, αναγκαίο στοιχείο της οποίας είναι η αιτιολογία και η μειοψηφία, όσο, κυρίως, με τη ρητή διάταξη του άρθρου 93 παρ. 3 Συντάγματος που απαιτεί «κάθε απόφαση να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη και να απαγγέλλεται σε δημόσια συνεδρίαση» και, επιπλέον, απαιτεί «η γνώμη της μειοψηφίας να δημοσιεύεται υποχρεωτικά».
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται και να δημοσιεύεται το διατακτικό μιας απόφασης όταν δεν έχει διατυπωθεί πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα, η αιτιολογία της, η οποία αναμένεται να διατυπωθεί και να δημοσιευθεί σε μεταγενέστερο χρόνο, αφού πρώτα θα έχει γίνει αντικείμενο δημόσιας αντιπαράθεσης. Εκφράζω δημόσια τον προβληματισμό πώς είναι δυνατόν να προηγείται το διατακτικό τής αιτιολογίας και πώς είναι δυνατόν να διαμορφώνεται πλειοψηφία όταν ο δικαστής που καλείται να αποφασίσει δεν έχει ενώπιόν του πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα διατυπωμένο, τον δικανικό συλλογισμό επί του οποίου καλείται να κρίνει.
Η δικαστική απόφαση είναι ένα ενιαίο σύνολο που περιλαμβάνει την μείζονα και ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού και το συμπέρασμά του και, βεβαίως, περιλαμβάνει υποχρεωτικά τη γνώμη της μειοψηφίας. Η δικαστική απόφαση δεν μπορεί να τεμαχίζεται και να δημοσιεύεται επιλεκτικά και τμηματικά δίνοντας την αίσθηση ότι αυτό που ενδιαφέρει είναι η επικοινωνιακή διαχείριση της απόφασης.
Το Σύνταγμα έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις και καμία πρακτική δεν μπορεί να υπερισχύσει των προβλέψεων του, μέχρι αυτές να αναθεωρηθούν αποκλειστικά και μόνο, τιμώντας τη δημοκρατική αρχή, με τη διαδικασία που προβλέπει ο Θεμελιώδης Νόμος του ελληνικού Κράτους.
Εκφράζω τον προβληματισμό μου κατά πόσο η πρακτική αυτή είναι σύμφωνη τόσο με το νομοθετικό της έρεισμα (ν. 4786/2021), το οποίο αναφέρεται στη δημοσίευση του περιεχομένου της απόφασης, αναγκαίο στοιχείο της οποίας είναι η αιτιολογία και η μειοψηφία, όσο, κυρίως, με τη ρητή διάταξη του άρθρου 93 παρ. 3 Συντάγματος που απαιτεί «κάθε απόφαση να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη και να απαγγέλλεται σε δημόσια συνεδρίαση» και, επιπλέον, απαιτεί «η γνώμη της μειοψηφίας να δημοσιεύεται υποχρεωτικά».
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται και να δημοσιεύεται το διατακτικό μιας απόφασης όταν δεν έχει διατυπωθεί πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα, η αιτιολογία της, η οποία αναμένεται να διατυπωθεί και να δημοσιευθεί σε μεταγενέστερο χρόνο, αφού πρώτα θα έχει γίνει αντικείμενο δημόσιας αντιπαράθεσης. Εκφράζω δημόσια τον προβληματισμό πώς είναι δυνατόν να προηγείται το διατακτικό τής αιτιολογίας και πώς είναι δυνατόν να διαμορφώνεται πλειοψηφία όταν ο δικαστής που καλείται να αποφασίσει δεν έχει ενώπιόν του πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα διατυπωμένο, τον δικανικό συλλογισμό επί του οποίου καλείται να κρίνει.
Η δικαστική απόφαση είναι ένα ενιαίο σύνολο που περιλαμβάνει την μείζονα και ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού και το συμπέρασμά του και, βεβαίως, περιλαμβάνει υποχρεωτικά τη γνώμη της μειοψηφίας. Η δικαστική απόφαση δεν μπορεί να τεμαχίζεται και να δημοσιεύεται επιλεκτικά και τμηματικά δίνοντας την αίσθηση ότι αυτό που ενδιαφέρει είναι η επικοινωνιακή διαχείριση της απόφασης.
Το Σύνταγμα έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις και καμία πρακτική δεν μπορεί να υπερισχύσει των προβλέψεων του, μέχρι αυτές να αναθεωρηθούν αποκλειστικά και μόνο, τιμώντας τη δημοκρατική αρχή, με τη διαδικασία που προβλέπει ο Θεμελιώδης Νόμος του ελληνικού Κράτους.
Ο Πρόεδρος
Ηλίας Ι. Κλάππας
Ηλίας Ι. Κλάππας